yg seharusnya

mmng sulit,,,
bgmn shrusnya qt mngertikan,,,
yg sbnrnya,,,,,,

hti ini, rindu ini,
ttng prsaan ini,,,,
ttng rasa yg tak kunjng brmuara,,,,
ttng rasa yg brakr kuat,,,

tp bgy tk berujung,,,,

yg trliht spt dplupuk mata,,,,
tp hny byngn fotamorgana,,,,,,
yg sgr hilng olh drsnya hujan sedetik,,,,

hny satu doaq,,,,
smg yg TAK BERUJUNG itu,,,,,
yg hnya FOTAMORGANA itu,,,,,
kelak,,,,,
adlah swtu kenyataan,,,,,